سوال: از «اوتانازى» در فارسى به «قتل از روى ترحم» و به منظور كوتاه كردن مدت درد و رنج بيمار لاعلاجى است كه بر اساس دانش پزشكى امروز، هيچ اميدى به شفا و يا بهبود او وجود ندارد اقدام به اين كار چه حكمى دارد؟

سوال: شخصى که در اثر آسيب مغزى درک و شعور و شنوايى و بينايى و حس خود را از دست داده و فقط قلب او مى‌زند و حرکت مى‌کند: الف:اگر کسى او را در اين شرايط بکشد، آيا بايد ديه‌ی کامل بپردازد؟ ب:آيا مى‌توان اين بيمار را به همان حال باقى نهاد تا قلب او هم از کار بيفتد؟

سوال: گاهى به جهت تعجيل در راحت شدن محتضر،‌ به او مواد مُهلکه (کُشنده) تزريق مى‌کنند؛ آيا اين عمل جايز است يا نه؟ و در صورت عدم جواز، آيا عاملان اين‌کار، در قتل او شريکند؟